De Döschkassen

Die wöchentliche Plattdeutsch-Kolumne von Heiko Kroll

Kunn Goethe Plattdüütsch?

Veröffentlicht am 05.04.2024 / 12:53

Anmerkungen

An un för sick harr de Gretchenfroog – „wo hölst du dat mit de Regioon“ – je beter in de vörige Week, in de Osterweek passt. Denn ook all de Lüüd, de mit den Glooven nix an de Frisuur hebbt, nehmt de frie’n Fierdoog doch gern mit.

Liekers will ick mi düsse Week mol mit Goethe sien Faust befoten, in den je de Greetenfroog un veele annere Snacks vörkümmt, de Intog in unsen Sprookgebruuk holn hebbt. Un ick befot mi dormit so’n beten in eegene Sook, as man seggen kann.

Jens Rusch ut Brunsbüttel hett mi nömli froogt, wat ick Lust harr mit em den Faust op Platt to leesen. Den Hulsteenschen Faust ut de Feller vun Frie’ch Hans Schaefer. Vör Publikum. In’t Marner Stotklubmuseum, wo jüst Jens sien Faust-Radeerungen un Gemälde to sehn sünd. 

Na jo, ick harr ni blots Lust, ick heff mi düchti ehrt föhlt, dat so’n grooten Moler und Bildhauer an mi dacht hett. 

Nu weet ick je, wo dull Jens üm de Eck dinken kann. Dat doh ick sülms je ook gern. Dor weer mi klor: Dat ward ’n Spoß. 

Besünners, weil Goethe een vun de allergröttsten Üm-de-Eck-Dinkers weer. He kunn uns Minschen düchti op de Fingers un noch mehr achter de Oogen kieken: Sogor denn, wenn wi meist allns hebben künnt, interesseert uns bilütten jüst dat, wat even ni op de Spieskoart steiht. 

Un allto oft dinkt wi in‘ entscheedenden Oogenblick ni mit’n Kopp sünnern mit dat, wat wi mang de Been hebbt.

Dat weer to Goethe sien Tied al so un dat is jümmers noch ni anners. Dösig ne? Overs so is dat nu mol. 

Geiht dat op’t Letzt‘ mit’n Düüvel to? Ook denn, wenn een gor ni an em glöövt? Wokeen den Faust mol leest hett – annerlei, wat dat ’n Plichtlektüre in de School weer oder wat man dat lütte Book ut echted Interesse leest hett – de weet tominst, wo Goethe dat sehn hett. 

Wat Jens un ick dorvun mit veel Humor un üm de Eck dinken mokt hebbt, dat kann man sick morn Nomeddag klock dree in’t Marner Skotklubmuseum bekieken. Mit Peter Neuber snackt uns sogor ’n echten Lehrer un Plattkinner dat Vörwoord. Wi freut uns al as lütte Düüvels…


In düssen Sinn